Μια ώρα μπαμπάς

Ο πατέρας γύρισε αργά στο σπίτι από τη δουλειά του. Ήταν πολύ κουρασμένος και εκνευρισμένος. Βρήκε τον πεντάχρονο γιο του να τον περιμένει στην εξώπορτα.

“Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;” είπε το μικρό παιδί

“Βέβαια, πες μου. Τι θέλεις;” απάντησε ο μπαμπάς

“Μπαμπά, πόσο πληρώνεσαι την ώρα;”

“Δεν είναι δική σου δουλειά να ρωτάς τέτοια πράγματα!”, είπε ο πατέρας θυμωμένα.

“Απλώς ήθελα να μάθω... σε παρακαλώ, πες μου πόσο πληρώνεσαι την ώρα”, επέμεινε το παιδί.

“Άντε καλά... παίρνω πενήντα ευρώ την ώρα”, απάντησε ο πατέρας

“Α!”έκανε το παιδί με απογοήτευση και κατέβασε το βλέμμα του. “Μπαμπά, θα μπορούσες να μου δανείσεις είκοσι πέντε ευρώ, σε παρακαλώ;”

Ο πατέρας αγρίεψε.

“Αν ο λόγος που με ρωτάς πόσα παίρνω είναι για να μου ζητήσεις λεφτά για να πας να αγοράσεις κανένα χαζό παιχνίδι, τότε εξαφανίσου... Πήγαινε γρήγορα στο δωμάτιο σου και σκέψου καλά γιατί γίνεσαι τόσο εγωιστής. Δεν δουλεύω σκληρά κάθε μέρα για να ικανοποιώ τις δικές σου επιπολαιότητες!”
Το μικρό αγόρι έφυγε για το δωμάτιο του χωρίς να βγάλει μιλιά κι έκλεισε την πόρτα. Ο άντρας κάθισε σε μια καρέκλα, αλλά όσο σκεφτόταν τις ερωτήσεις του γιου του τόσο φούντωνε ο θυμός του. Δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο μικρός τόλμησε να κάνει τέτοιες ερωτήσεις για να του αποσπάσει χρήματα. Του πήρε μια ώρα περίπου για να ηρεμήσει. Και μετά άρχισε να σκέφτεται ότι ίσως το παιδί ήθελε να αγοράσει κάτι που χρειάζεται πραγματικά, γιατί δεν συνήθιζε να του ζητάει χρήματα.

Σηκώθηκε και πήγε στο δωμάτιο του παιδιού του. Άνοιξε την πόρτα.

“Κοιμάσαι;”, ρώτησε.

“Όχι μπαμπά, είμαι ξύπνιος”, απάντησε το παιδί.

“Σκέφτομαι ότι ίσως ήμουν σκληρός μαζί σου προηγουμένως.. Είχα μια δύσκολη μέρα σήμερα κι έβγαλα όλη μου την ένταση πάνω σου, Σου αφήνω εδώ τα είκοσι πέντε ευρώ που μου ζήτησες”.

Το παιδί πετάχτηκε επάνω χαρούμενο.

“Ω! Σ' ευχαριστώ μπαμπάκα μου!”, φώναξε και τον αγκάλιασε.

Ύστερα πλησίασε το μαξιλάρι του, έβαλε το χέρι του από κάτω και έβγαλε μερικά τσαλακωμένα χαρτονομίσματα. Ο άντρας, βλέποντας ότι το παιδί είχε ήδη λεφτά, άρχισε να θυμώνει ξανά. Το μικρό αγόρι μέτρησε προσεκτικά τα χρήματα του και κοίταξε τον πατέρα τους.

“Γιατί ζητάς κι άλλα χρήματα αφού έχεις;” γκρίνιαξε εκείνος

“Επειδή δεν ήταν αρκετά, αλλά τώρα είναι!”, απάντησε το παιδί.

“Μπαμπά έχω τα πενήντα ευρώ! Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου; θα ήθελα πολύ να έρθεις αύριο πιο νωρίς για να φάμε μαζί”.

Ο πατέρας συντετριμμένος αγκάλιασε το γιο του και του ζήτησε να τον συγχωρήσει.