Η ειδική περίπτωση

Ο φίλος μου άνοιξε κάποτε το συρτάρι στο κομοδίνο της γυναίκας του κι έβγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο με ακριβό ρυζόχαρτο.

“Αυτό”, είπε “δεν είναι ένα οποιαδήποτε πακέτο. Είναι ένα πακέτο με ακριβά εσώρουχα”.

Πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμασε το ακριβό, απαλό μετάξι.

“Της τα αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στη Νέα Υόρκη πριν από αρκετά χρόνια. Δεν τα φόρεσε ποτέ. Τα κρατούσε για κάποια ειδική περίπτωση. Πιστεύω ότι τώρα είναι η ειδική περίπτωση”.

Πλησίασε στο κρεβάτι και άφησε τα εσώρουχα μαζί με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στο νεκροθάφτη. Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει. Γυρνώντας προς εμένα, μου είπε:

“Μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση. Κάθε μέρα που ζεις είναι μια ειδική περίτωση. Η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν κι όχι απλή επιβίωση. Εξαφάνισε από το λεξιλόγιο σου τις φράσεις “μια μέρα” ή “μια απ΄ αυτές τις μέρες”. “Αν επιθυμείς να δεις, να ακούσεις ή να κάνεις κάτι, κάν ΄το τώρα”.

Άραγε τι θα κάνατε αν ξέρατε ότι δεν θα υπήρχατε αύριο;

Μια συμβουλή: μην αφήνεις για αύριο ότι μπορείς να ζήσεις σήμερα!